[37] Oddam ci słońce - Jandy Nelson

Opis:
JUDE
Czasem nawet najpiękniejszy świat, w którym wschody słońca trwają cały czas, nie może
wynagrodzić doznanych krzywd.
Pełna energii buntowniczka zabiegająca o uwagę matki. Samotna i skrycie romantyczna. Podjęła
wiele złych decyzji, których skutki musi ponieść.
Kiedyś brat bliźniak był jej najlepszym przyjacielem...

NOAH
Czasem pragniesz czegoś tak bardzo, że jesteś gotów oddać za to cały świat. Nawet słońce.
Noah jest nieśmiały i delikatny. Skonfliktowany z ojcem, silnie związany z matką. Zakochany w sztuce. Marzy o tym, żeby zostać artystą. Jednak staje się kimś, kim nigdy nie chciał być.
Kiedyś on i Jude, jego siostra bliźniaczka, byli nierozłączni...

"Kiedy spotykasz pokrewną duszę, to tak jakbyś wszedł do domu, w którym już kiedyś byłeś - rozpoznajesz meble, obrazy na ścianach, książki na półkach, zawartość szuflad: znalazłbyś tam drogę nawet po ciemku."

Tytuł: Oddam ci słońce

Autor: Jandy Nelson 

Tytuł oryginału: I will give you the sun

Tłumaczenie: Dominika Cieśla-Szymańska

Wydawnictwo: Moondrive, Otwarte

Data wydania: 12 sierpnia 2015

Liczba stron: 374

Cykl: - 

Sięgnęłam po książkę, głównie dlatego że tyle pozytywnych opinii krążyło na jej temat, więc musiałam się sama przekonać i zajrzeć do środka. "Oddam ci słońce" zakupiłam na znak.com, była wtedy tam jakaś promocja.^^

"-Dasz mi ten rysunek? (...)
-Jak dasz mi słońce, gwiazdy, oceany i wszystkie drzewa, może się zastanowię - mówię, wiedząc, że się nie zgodzi. Wie, jak strasznie chciałbym mieć słońce i drzewa. Dzielimy świat między siebie, od kiedy skończyliśmy pięć lat. Idę na całość: po raz pierwszy władza nad światem jest w moim zasięgu.
-Noah, żartujesz chyba - mówi, prostując się. Wkurza mnie to, jaka jest wysoka. Jakby ją ktoś rozciągnął przez noc. - Wtedy zostałyby mi tylko kwiaty. (...)
-Okej - ciągnie.- Drzewa, gwiazdy, oceany.Dobra.
-I słońce, Jude.
-No dobra - mówi, co mnie kompletnie zdumiewa. - Dam ci słońce."

Rozdziały są pisane z obu perspektyw , dzięki czemu możemy poznać jeszcze bliżej bohaterów. Historia z punktu widzenia Noaha jest pisana w wieku 13/14 lat, natomiast Jude w wieku 16 lat.

Ogromnym plusem jest czcionka, która ułatwia szybkie czytanie.

"Większość ludzi, kiedy widzi się ich po raz kolejny, wygląda inaczej, niż się ich zapamiętało."

Do mnie bardziej przemówiła historia Jude, aż chciało się ją czytać natomiast historia Noaha mnie drażniła, czasami chciałam po prostu ją pominąć i zacząć czytać o Jude.
Co do okładki jest naprawdę cudowna! *_*

Książka niezbyt skradła moje serce, tak naprawdę spodziewałam się czegoś lepszego.
Po przeczytaniu czuję lekki niedosyt, ale nie żałuję czasu poświęconego na tę książkę.

Moja ocena: 6/10